29 Kasım 2016 Salı

Kırık Kalpler - Sarah Ockler | Kitap Yorumu








Kitabın Adı: Kırık Kalpler
Orijinal Adı: The Book of Broken Hearts
Yazarı: Sarah Ockler
Yayınevi: Yabancı Yayınları
Sayfa Sayısı: 350












ARKA KAPAK:
Her şey kalp kırıklığına işaret ettiğinde, aşkın iyileştirici gücüne inanabilir misiniz? Jude ablalarından çok şey öğrenmişti ama en önemlisi, Vargas erkeklerinden uzak durması gerektiğiydi. Bir Vargas erkeğini sevmenin yol açabileceği felakete, gözyaşlarına şahit olmuş ve ablalarıyla birlikte bir yemin etmişti: Asla bir Vargas'la birlikte olmayacaktı. Jude yaz tatilini hasta babasının klasik motorsikletini tamir ederek onu yeniden hayata bağlamaya adamıştı, ki bu da, bu işten anlayan birisini bulması anlamına geliyordu. Bulduğu kişinin sevimli bir çocuk olması Jude'un suçu muydu? Ve şaşırtıcı derecede tatlı? Ve ayrıca Vargas? Jude kendi kendine Emilio ile aralarında geçenlerin tamamen motorsikletle ilgili olduğunu söylüyordu. Ablaları asla bu durumu öğrenmeyecekti ve ayrıca Jude, Vargas erkeklerinin flörtöz hareketlerinin kilometrelerce uzaktan fark edebiliyordu, asla bir tanesine âşık olmazdı. Fakat işler Jude'un planladığı gibi gitmiyordu, tarih tekerrürden ibaretse kendisi hızla bir felakete doğru koşuyor demekti, tabii eğer ablaları yanılmamışsa...
YORUMUM:


Konusu kısaca Alzheimer hastası olan babasının mutluluğunu isteyen bir 17 yaşındaki bir kızın hayatını bir kenara bırakıp babası için elinden geleni yapması ve tüm ailenin bu yöndeki çabaları. Ne kadar kapağından ve isminden Aşk temalı bir kitap olduğunu düşünsem de konu itibariyle aile ilişkileri ön plandaydı. Kitaba başlarken konusunun bu yönde olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Yani bir aşk kitabı bekliyorsanız yanılıyorsunuz çünkü aşk kitapta ikinci planda. Emilio ile de zaten babasının anılarını canlandırmak için bulduğu babasına ait eski motorsikletini tamir ettirmek için tanışıyorlar.

İçerisindeki bazı İspanyolca kelimelerin çevrilip bazılarının çevirilmeyişi kafa karıştırıcıydı bence. Bunun dışında kitabın dili güzeldi ve akıcı bir kitaptı.

Jude’un karakterini, Papiyi(babası) çok sevdim. Özellikle aralarındaki bağı. Kitaptaki en güzel şeylerden birinin bu olduğunu düşünüyorum. Fazlasıyla güzel yansıtılmıştı. Jude ve Emilio arasındaki diyalogları okumak da keyifliydi. En çok Jude’un arkadaşlarına sinir oldum kitapta çünkü sanki babasında bulaşıcı bir hastalık varmış gibi aileye yaklaşmamalarıydı.


Yeri geldi gülümsetti yeri geldi hüzünlendirdi. Bazen sıkılmışta olabilirim. Kız kardeşlerin “Vargas erkeklerine ölüm” tutumu bir süre sonra gerçekten çok sıkıcı bir hal aldı. Klişeler fazlaca vardı. (Aşk içeren kısımlar) Özellikle sonu çok klişeydi. Daha özgün ve farklı bir şeyler beklemiştim hiç değilse sonlarda değişik bir olay olabilirdi. Başta da söylediğim gibi özellikle babasıyla olan kısımları sevdim. Yani beni çok fazla heyecanlandıran bir kitap değildi. Böyle aile ilişkileri ve birazda aşk olsun diyorsanız okunabilir bir kitap. 

ALINTILAR:

Yüreğim, ağzıma hoş geldin. Kendini yabancı hissetme!

*****

Sadece tek bir hayatımız vardı. Günlerimizi oturup geçmişe özlem duyarak geçirebilirdik. Eski resimlere bakıp kendimize aynı eski hikâyeleri anlatabilirdik ama onlar sadece hikâyeydiler. Birer anı. Yaşanmış ve bitmişlerdi. Belki harika ve hayret vericiydiler, belki hayatlarımızı bir daha hiç değişmeyecek şekilde değiştirmişlerdi, ama artık yoktular.

*****

Papi'nin göz kenarları duyguyla karıştı. " Seni motosiklet binmeye kendim götürmediğim için üzgünüm Juju. İnsan gerçekten çok zamanı olduğunu düşünüyor ve sonra hayat geçiyor. Yarınlar bugün olduğunda bir bakmışsın ki...

*****

PUANIM:
3.5/5

2 yorum:

  1. Ya çok kötü Alzheimer Hastalığı, kitabın konusunu beğendim sana iyi okumalar :)

    YanıtlaSil